Ég hélt ég yrði úti ........

Ekki munaði miklu að ég hefði hreinlega orðið úti í dag ég ákvað það kl 11 í morgun að veðrið úti væri alls ekki gluggaveður heldur væri það brakandi sumarblíða og tilvalið að kíkja upp í bílskúr og prófa nýja hjólið mitt.

Þar sem að ég er ekki búin að hjóla síðan síðasta sumar þá ákvað ég að vera skynsöm og draga minn mann út með mér ef ske kynni að ég færi mér að voða (sem er ekki ólíklegt öllu jafna) ,tautandi um að það væri alls ekki kalt, heldur frekar heitt ef eitthvað væri og það væri algerlega nauðsynlegt að hreyfa hjólið núna.

 Manngreyið druslaðist með mér í skúrinn, vitandi það að ég er ekki svo mikið fyrir að láta af mínum hugmyndum ef mér finnast þær á annað borð góðar.

En Jesús,Maja og Jói hvað mér varð kalt, en eins og mér einni er lagið viðurkenndi ég það alls ekki og hélt áfram að telja sjálfri mér trú um að það væri komið sumarveður,  en svo kom það, ég sá að þetta var nú ekki alveg að gera sig, ég er ekkert svona mikill nagli, ég er bara lítil kona sem er ekki lengi að frjósa í hel.l

Ég var farin að sjá mig í anda í afþýðingarteppi á slysó, (ekki falleg sjón held ég)

þannig að hjólatúrnum var lokið, en ég hafði þó farið og sett í gang, tekið einn rúnt þótt lítill væri.